Модар ба онҳо чандон тӯҳфае надодааст. Аммо бародару хохарон дер гам нахурданд. Духтари осиёӣ аз фурсат истифода бурда, хоҳарашро маҷбур кард, ки бародарашро бо сегона гап занад. Бо дарназардошти он, ки духтари осиёӣ як ҷисми хурдсол дорад, он ба фил ва мурғ дар муқобили дики калони бародараш монанд аст.
Барои кор кардани муносибатҳо суръат лозим аст. Ҳамин тавр, духтари ҷавон ба муносибатҳои оилавии онҳо насими тоза меорад. Ё бештар, як киска тар, омода ба озмоиш. Ва он ба ҳама кӯмак кард.