Ин модар, вақте ки вай дар дохили хона бе шиму либосаш гаштугузор мекард, чӣ фикр мекард? Ҳамин тавр, саг он чизеро, ки фосиқ мехост, бӯй кард. Вақте ки ӯ домани ӯро бардошт, ӯ чизе барои гуфтан надошт. Ва вақте ки ӯ нутфаашро ба тамоми рӯи вай пошид, вай ҳама баланд ва тавоно шуд!
Ҳамеша мехостам, ки дар соҳил бо чунин духтари зебо бо гулӯи амиқ алоқаи ҷинсӣ дошта бошам. Ҷинси аҷиб дар соҳили зебо.